Dat waren de ingrediënten voor een heerlijke zondagmiddag op de Willem Arntszhoeve ergens in september. In de mooie bossen van Den Dolder klonk er net als vroeger eindelijk weer eens muziek in het dorp. Dit keer op het akoestische festival ‘Toeven op de Hoeve’, dat langzaam maar zeker een begrip begint te worden in het dorp. Het biedt iedere maand een podium voor verschillende akoestische acts. Hoe tof is dat?
 
MUCK goes akoestisch
Zo mochten wij (de band MUCK) afgelopen zondag voor de tweede keer op dit festivalletje komen spelen. Normaal gesproken, spelen wij op grotere festivals of in zweterige kroegen die stinken naar schraal bier. Onze pop/rock-setjes worden redelijk hard en strak gespeeld, waarbij 80 Db het minimum is. Hoe anders was dit afgelopen zondag? Door Toeven op de Hoeve, zijn wij ons gaan verdiepen in akoestische versies van dezelfde pop/rocknummers. Het aanpassen van alle arrangementen was een mooie uitdaging voor ons toch wel wat luie muzikanten. We luisterden zorgvuldig naar de zangpartijen en harmonieën en studeerden ze in. Onze eerste akoestische gig was dan ook afgelopen voorjaar op ditzelfde festival. De ontspannen sfeer, bosrijke omgeving, akoestische setting, passen bij ons.

Oud en jong genoten
We hadden wederom het publiek en het weer mee, wat deze gig nog voor ons nog veel leuker maakte. Het met Volkswagen T2 busjes en kleedjes gevulde veld, genoot zichtbaar van de bekende akoestisch omgebouwde nummers. Het is ook leuk om te zien, dat er steeds meer bekende gezichten in het publiek te zien waren. Zowel oude als jonge mensen.

Onvoorwaardelijke liefde
We waren blij met álle mensen die er waren, maar toch zijn er één dame en heer, die ik speciaal wil noemen: Sandra en Joost, twee muzikanten in hart en nieren. Sandra zat in haar rolstoel te huilen en dit viel mij op. Sandra was vroeger een bassiste van een goede coverband. Door een hersenziekte kan ze vandaag de dag niet meer spelen en vond ze het leuk, maar ook moeilijk, om naar ons optreden te kijken. Wat kan ik dit goed begrijpen! Maar wat een heldin om de pijnlijke feiten onder ogen te zien en toch te genieten van een optreden! En dan was er nog Joost. Hij heeft al zijn muziekactiviteiten op een laag pitje gezet om Sandra te verzorgen. Onvoorwaardelijke liefde! Een hele diepe buiging voor deze twee rasmuzikanten!

Koen en Dees bedankt voor de mooie middag!

Door Björn Velthuizen, gitarist MUCK