Begin juni kregen Koen en Dees Wilgehof-Sodaar de uitnodiging om een teamuitje te verzorgen voor een kleine groep medewerkers van de gemeente Zeist. Allemaal houden zij zich vanuit hun eigen afdeling bezig met het thema duurzaamheid, maar zij wilden ook graag kennismaken met de Hoeve en de verschillende initiatieven die hier zijn. Samen met Christel Grobbee, gids van Gilde Zeist, Jan Halink van stichting P’Arts en Marian Kesler van Tuinderij uit de Kluiten ontstond een middag vol geschiedenis, lekkere hapjes en een workshop.
Inclusieve samenleving
Bij een kop koffie of thee in de Gehoorzaal werden de tien deelnemers teruggevoerd naar het ontstaan van de Hoeve. Koen: ‘De meesten hadden geen idee wat ze zouden gaan beleven. We hebben ze meegenomen op een tripje door de geschiedenis van de Willem Arntsz Hoeve en een kijkje gegeven in de toekomst van de nieuwe wijk Bosch & Hei. Het ging om duurzaamheid in de breedste zin’, gaat Koen verder. ‘Duurzaamheid gaat natuurlijk over hoe we omgaan met onze omgeving en de natuur, maar dat is een ruim begrip’, vult Dees aan, ‘Het gaat ook over de duurzame relaties die je met elkaar opbouwt en dus over de relatie tussen het dorp en de klinieken die hier nog zijn. Je hebt elkaar nodig en dat zijn we een beetje uit het oog verloren.’ Daarom werd kort stilgestaan bij verschillende locaties op de Hoeve waar mens en samenleving centraal staan: de fietsenmakerij, de Wissel, de bloementuin waar ook de Buurderij gevestigd is en tot slot Tuinderij uit de kluiten: Dees: ‘Het bijzondere is dat daar dorpsinwoners én patiënten zij aan zij als vrijwilligers mede de tuin onderhouden. Zo is de Hoeve meer dan honderd jaar geleden ook begonnen. De term “inclusieve samenleving” moest toen nog worden uitgevonden, maar het was er wél!’
Kunst als middel voor verbinding
Koen en Dees zijn als beeldend kunstenaars ervan overtuigd dat kunst bij uitstek ook een maatschappelijk doel dient. De middag werd dan ook afgesloten met een schrijfworkshop van Dees, waarin de deelnemers op een creatieve manier hun indrukken konden verwerken. Dees: ‘Het leuke was dat alle deelnemers wat ze hadden beleefd en gehoord in hun verhalen verwerkten. Elk verhaal was een brug naar de historie of toekomst van de Hoeve en een weergave van hun beleving van de middag. Iedereen legde eigen accenten, maar alles bij elkaar kwam de hele wandeling terug.’ Koen valt haar bij: ‘En zonder dat ze het in de gaten hadden kreeg de informatie een steviger bedding en werd onze boodschap ook duidelijker: dat je kunst en cultuur kunt gebruiken als middel om elkaar te vinden en begrijpen, en te verbinden.’
Toegevoegde waarde
Maar al ruim voordat de middag begon was Dees in de weer om biologische en veganistische hapjes te maken. Want ook keuzes die je in je dagelijks leven maakt kunnen bijdragen aan duurzaamheid. Je hebt als mens een verantwoordelijkheid voor de samenleving en de wereld waarin we leven, vinden ze allebei. Niet alleen voor de deelnemers was het een geslaagde middag, volgens Koen: ‘Ik vond het waardevol omdat het, zonder dat we dat bedacht hadden, een diepere laag kreeg juist doordat we ook stilstonden bij de vraag “hoe gaan we als samenleving met elkaar om”. Het duurzame karakter van de verschillende initiatieven, de mogelijkheid van kunst als middel in plaats van alleen als doel. Het was niet zomaar een middagje uit voor teamleden, maar had echt toegevoegde waarde. Ook voor ons.’
