Psalmen van Zeelandia speelt zich af op Formosa, dat we tegenwoordig kennen als Taiwan. In 1624 strijkt de VOC neer op het eiland en begint handel te drijven met de lokale bevolking. Om zich te kunnen vestigen bouwen ze niet alleen Fort Zeelandia, maar ook scholen en kerken. En waar scholen en kerken zijn heb je ook schoolmeesters en dominees nodig. Arnoldus Winsemius was een van hen. Om te kunnen communiceren leerde hij het Siraya, de taal die de oorspronkelijke bewoners van het gebied spraken. Hij stelde woordenlijsten op, vertaalde bijbelteksten en … psalmen. Amper 38 jaar later wordt de VOC verjaagd door de Chinese generaal Koxinga en in de daaropvolgende jaren sterft het Siraya uit.
Maar dan ontdekken de huidige bewoners van Taiwan de oude woordenlijsten en vertaalde teksten. Die wekken hun interesse naar hun wortels. Met behulp van specialisten uit Taiwan en Nederland slagen ze erin de oude taal te laten herleven en weer te laten klinken. Tegenwoordig wordt er weer Siraya gesproken en daarmee hebben de oorspronkelijk bewoners van Taiwan een deel van hun identiteit teruggekregen.
Misschien vroeg je je al af: die naam Winsemius, waar ken ik die ook alweer van? En inderdaad, oud-minister Pieter Winsemius is een nazaat van Arnoldus. Hij speurde zijn verre voorvader na en schreef een fictief dagboek over diens leven op Formosa. Dat dagboek is de basis van het muzikale theatercollege Psalmen van Zeelandia, met natuurlijk speciale aandacht voor de muziek uit de 17e eeuw. Want Arnoldus was niet alleen dominee en schoolmeester, hij liet de mensen ook zingen! Er zijn zelfs een aantal psalmen waarvan zeker is dat ze destijds geklonken hebben. Met muziek van Nederlandse componisten als Sweelinck, Van Noordt en Vallet ontstaat zo een prachtig beeld van de muzikale rijkdom die Nederland in de 17de eeuw te bieden had. Het is ook een verhaal van culturele uitwisseling tussen volken en door de tijd heen. Want de schepen van de VOC namen de Nederlandse muziek uit die tijd mee naar Formosa, maar ze brachten ook de documenten mee terug die ervoor zorgden dat na vier eeuwen het Siraya opnieuw te horen is op podia in Taiwan en Nederland.
Toeven op de Hoeve rekent geen vaste entreeprijs maar werkt met een donatiesysteem. Al vanaf € 5 reserveer je een stoel. Daarmee draag je bij aan het voortbestaan van het Cultuurhuis en steunt iemand die minder draagkrachtig is. Want ook als je niets kunt missen kun je een stoel reserveren. Zo zorgen we samen voor elkaar.
Geef het aantal stoelen dat je wilt reserveren in en kies de donatie per stoel.
Reserveer ook als je niet kunt doneren!
Kies in dat geval voor het 0-tarief. Er wordt niets in rekening gebracht, maar we weten dan dat we een stoel voor je klaar kunnen zetten.
Bent je al wat ouder en/of slecht ter been, maar wil je wel graag komen? Laat het ons weten! Speciaal voor jou organiseren we binnen Den Dolder een ophaal- en thuisbreng service.
BIOGRAFIEËN
Iris Bouman Bouman / mezzosopraan
Iris is een veelzijdige zangeres die zowel als solist als in koorverband werkzaam is. Ze studeerde muziekwetenschappen aan de universiteiten van Utrecht, Berlijn en Salzburg, aan het Utrechts Conservatorium en aan het Conservatorium van Amsterdam. Ze is een veelgevraagd solist in oratoria en vroegbarok repertoire en zingt daarnaast bij Amsterdam Baroque Orchestra & Choir, de Nederlandse Bachvereniging en het Haagse barokgezelschap Musica Poetica.
Alice Shu-Yao Sheu / orgel & klavecimbel
Alice Shu-Yao Sheu is een Taiwanese klaveciniste, organiste en pianiste gespecialiseerd in het bespelen van historische instrumenten uit onder meer de 16e tot 18e eeuw. Ze behaalde haar master in klavecimbelspel aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag en studeerde orgel aan het Utrechts Conservatorium. Sinds januari 2023 is Alice is als directeur en curator verbonden aan het Fitzwilliam Festival Taiwan: het eerste klavecimbelfestival op het eiland.
David van Ooijen / luit & verteller
David van Ooijen is als solist en begeleider van met name vocalisten te horen op verschillende luiten, barokgitaar, romantische gitaar, jazzgitaar en shamisen, maar hij speelt ook continuo bij diverse ensembles en orkesten. Met verschillende ensembles nam hij meer dan 30 cd’s op en hij was te horen tijdens de doopplechtigheid van Prinses Ariane, dochter van Prins Willem-Alexander en Prinses Máxima. David speelt graag traditionele Aziatische muziek en combineert sinds kort ook oude muziek met jazz in een nieuw soloprogramma. Muziek is voor hem ook een manier om het leven van achtergestelde kinderen te verbeteren. Daarom is hij bestuurslid van de Stichting Guitars Support Children Foundation en ambassadeur van de Ukulele Kids Club.